NASA astronotlarının kanlarında DNA mutasyonu bulundu
Senelerdir yörüngede görev yapan Beynelmilel Uzay İstasyonu, şimdiye kadar bir hayli astronota ev sahipliği yaptı. Ayrıca NASA ve SpaceX gibi bazı firmalar, gelecekte Ay ve Mars’a insanlı seferler tertip etmeyi kastediyor. Peki uzun zaman uzay civarına maruz kalmak insan sıhhatini nasıl etkiliyor? Amerikan Uzay ve Havacılık Dairesi’nden NASA 14 astronotun kanlarında Deoksirübo Nükleik Asit değişinimi tespit edildi. Bu sebeple uzmanlar, kanser tehlikesine karşı astronotların aralıksız izlenmesi gerektiğini söylüyor. 
NASA’da 1998 ve 2001 seneleri arasında vasati 12 gün süren uzay görevlerinde yer alan 14 astronot çalışmaya katıldı. Bunların yüzde 85’inin erkek olduğu ve altısının uzay ajansı için ilk görevlerinde yer aldığı belirtildi. Tahlilciler, astronotlardan iki kere, uzay uçuşundan on gün evvel ve iniş gününde, bütün kan misalleri ve inişten üç gün sonra yalnızca bir kere bir araya gelen beyaz kan hücrelerini topladı. Bu numuneler, eksi 80 derecede donduruldu ve 20 sene süresince değilmedi. New York’taki Kardiyovasküler Araştırma Enstitüsü’nden Prof. Dr. David Goukassian, “Astronotlar, bir hayli etkenin somatik değişinimlere, en ehemmiyetlisi uzay ışınımına yol açabileceği fazla bir civarda çalışıyorlar, bu da bu değişinimlerin klonal hematopoeze dönüşme tehlikeyi olduğu anlamına geliyor.” dedi. Bilim insanları, çalışma kapsamında 17 CH-sürücü genindeki 34 değişinimi belirlemek için biyoinformatik incelemesinin yanı gizeme Deoksirübo Nükleik Asit dizilimi kullandı. En yaygın değişinimler, ur baskılayıcı bir protein üreten bir gen olan TP3’te ve akut miyeloid lösemide en sık değişinime uğramış genlerden biri olan DNMT3A’da alana geldi.
NASA’da 1998 ve 2001 seneleri arasında vasati 12 gün süren uzay görevlerinde yer alan 14 astronot çalışmaya katıldı. Bunların yüzde 85’inin erkek olduğu ve altısının uzay ajansı için ilk görevlerinde yer aldığı belirtildi. Tahlilciler, astronotlardan iki kere, uzay uçuşundan on gün evvel ve iniş gününde, bütün kan misalleri ve inişten üç gün sonra yalnızca bir kere bir araya gelen beyaz kan hücrelerini topladı. Bu numuneler, eksi 80 derecede donduruldu ve 20 sene süresince değilmedi. New York’taki Kardiyovasküler Araştırma Enstitüsü’nden Prof. Dr. David Goukassian, “Astronotlar, bir hayli etkenin somatik değişinimlere, en ehemmiyetlisi uzay ışınımına yol açabileceği fazla bir civarda çalışıyorlar, bu da bu değişinimlerin klonal hematopoeze dönüşme tehlikeyi olduğu anlamına geliyor.” dedi. Bilim insanları, çalışma kapsamında 17 CH-sürücü genindeki 34 değişinimi belirlemek için biyoinformatik incelemesinin yanı gizeme Deoksirübo Nükleik Asit dizilimi kullandı. En yaygın değişinimler, ur baskılayıcı bir protein üreten bir gen olan TP3’te ve akut miyeloid lösemide en sık değişinime uğramış genlerden biri olan DNMT3A’da alana geldi.