Meme ve yumurtalık kanser tehlikeyi genlerle keşfedilebiliyor
Kanser ismi verilen ölümcül hastalığın asırlar süresince milyonlarca can almasına karşın, bir hayli insan hala esaslarından habersizdir. Şu anda meme kanseri, akciğer kanserini geçerek dünyanın en yaygın kanser cinsi haline geldi. Dünya sağlık raporuna göre, küresel olarak takribî 2,3 milyon bayana 2020’de bu hastalık teşhisi kondu. Kulağa vahim gelse de, bu vaziyet dünyadaki misallerin takribî yüzde 10’unda kalıtsaldır. Genler başka bir deyişle BRCA 1 ve BRCA 2 genleri kanserle gayrette kritik ehemmiyete sahiptir. Ancak değişinime uğrarlarsa ölümcül olabilirler. Bu genlerin bir versiyonunu ebeveynlerinden servet alan şahıs kanser tehlikeyi altında olabilir. Neyse ki, artık bu genleri bedeninizde tezahür etmeden evvel tespit faktörün usulleri var. 
Tüm kanserler, belli genlerdeki değişinimlerden kaynaklanmaları anlamında genetiktir hepsi kalıtsal değildir. Her genin iki kopyası vardır. Geni bozmak için genellikle her iki kopyada da bir değişinim gerekir. Geni işlevsiz hale getirir ve değişinimi taşıyan hücreleri zamansız olarak ayrılınmaya yatkın hale getirir. Bununla beraber, alakalı bir genin zati hatalı bir kopyasına sahip olan bazı şahısların kalıtsal kansere tutulma tehlikeyi daha yüksek olabilir. Ebeveynlerinden servet aldıkları Deoksirübo Nükleik Asit onarımı mesul olabilir. Araştırmalara göre, tespit edilen tüm meme kanseri hadiselerinin yüzde 5 ila yüzde 10’u jenerasyonlar süresince aktarılıyor. Bir şahsın ailesinde meme kanseri hikayesi varsa, kendilerinin alma ihtimali daha yüksek olabilir. Tehlike yüzdesi, ilişkilerinin yakınlığı gibi etkenlere bağlı olarak değişir. Meme kanseri teşhisi konan akraba rakamı da rol oynayabilir. Meme kanseri tehlikeyi genetik testler kullanılarak kesin olarak tanımlanabilir. Bir değişinim keşfedildiğinde, yakın aile azaları çocuklar, kardeşler ve ebeveynler yüzde 50’ye varan bir tehlikeye sahip olabilir. Netice olarak, genetik farklılıkları tespit etmek için araştırılabilirler ve erken teşhis ve müdahale için daha sık taramalara tabi yakalanabilirler. Erken teşhis, hastaların muhtelif rehabilitasyon alternatiflerine zamanında ulaşımını, sağ kalım oranlarını ve yaşam niteliklerini artırır. Hakikatte hastalar, genetik olarak meme kanserine yatkın olduklarının farkındalarsa gözetici ilaçlar alabilirler veya önleyici operasyon olabilir. Meme ve yumurtalık kanseri için genetik testler, tehlike altındaki bireyleri ihtiyata ve rehabilitasyon etme talihini artırır. Hastalara gelecekteki kanser tehlikeleri mevzusunda bir güvence ve gevşeme duygusu sağlar. Ayrıca, eğitimli rehabilitasyon kararları verilmesine takviyeci olur. Aile hikayesi söz mevzusu olduğunda, genetik testler, tehlikeyi tanımlamada size bir avantaj sağlar. Tehlike değerlendirmesi proaktif olmanızı sağlar. Hekiminizle tehlike eksiltme alternatiflerini müzakerenize imkân tanır. Operasyon, kanser önleyici ilaçlar veya gelecekte daha sık taramalar olabilir.
Tüm kanserler, belli genlerdeki değişinimlerden kaynaklanmaları anlamında genetiktir hepsi kalıtsal değildir. Her genin iki kopyası vardır. Geni bozmak için genellikle her iki kopyada da bir değişinim gerekir. Geni işlevsiz hale getirir ve değişinimi taşıyan hücreleri zamansız olarak ayrılınmaya yatkın hale getirir. Bununla beraber, alakalı bir genin zati hatalı bir kopyasına sahip olan bazı şahısların kalıtsal kansere tutulma tehlikeyi daha yüksek olabilir. Ebeveynlerinden servet aldıkları Deoksirübo Nükleik Asit onarımı mesul olabilir. Araştırmalara göre, tespit edilen tüm meme kanseri hadiselerinin yüzde 5 ila yüzde 10’u jenerasyonlar süresince aktarılıyor. Bir şahsın ailesinde meme kanseri hikayesi varsa, kendilerinin alma ihtimali daha yüksek olabilir. Tehlike yüzdesi, ilişkilerinin yakınlığı gibi etkenlere bağlı olarak değişir. Meme kanseri teşhisi konan akraba rakamı da rol oynayabilir. 
Meme kanseri tehlikeyi genetik testler kullanılarak kesin olarak tanımlanabilir. Bir değişinim keşfedildiğinde, yakın aile azaları çocuklar, kardeşler ve ebeveynler yüzde 50’ye varan bir tehlikeye sahip olabilir. Netice olarak, genetik farklılıkları tespit etmek için araştırılabilirler ve erken teşhis ve müdahale için daha sık taramalara tabi yakalanabilirler. Erken teşhis, hastaların muhtelif rehabilitasyon alternatiflerine zamanında ulaşımını, sağ kalım oranlarını ve yaşam niteliklerini artırır. Hakikatte hastalar, genetik olarak meme kanserine yatkın olduklarının farkındalarsa gözetici ilaçlar alabilirler veya önleyici operasyon olabilir. Meme ve yumurtalık kanseri için genetik testler, tehlike altındaki bireyleri ihtiyata ve rehabilitasyon etme talihini artırır. Hastalara gelecekteki kanser tehlikeleri mevzusunda bir güvence ve gevşeme duygusu sağlar. Ayrıca, eğitimli rehabilitasyon kararları verilmesine takviyeci olur. Aile hikayesi söz mevzusu olduğunda, genetik testler, tehlikeyi tanımlamada size bir avantaj sağlar. Tehlike değerlendirmesi proaktif olmanızı sağlar. Hekiminizle tehlike eksiltme alternatiflerini müzakerenize imkân tanır. Operasyon, kanser önleyici ilaçlar veya gelecekte daha sık taramalar olabilir.